Страхил
Враќа се директор на фабрика за производство на мебел од пат од Франција.
Питуват го пријателите како си помина, како жените тамо. Вика он се е прекрасно, Париз ногу убав, жените шармантни.
– А запознаја ли барем некоја?
– Запознајах, како не. Одам у бар седнувам и за кратко време доваѓа една згодна девојка, помилува ме по рамото и се запознајааме. Праша ме да и порачам кафе и јас и порачах. Пита ме и за пијачка и јас и донесех и пијачка. После ме праша да порачам и спална соба…
– И ти шо направи ?
– Абе шо да направам… оште се чудам од дека знае оти сам директор на фабрика за мебел…
