Весна
Заборавена во вечниот мраз на Андите, мумија на дете од Инките 500 години ги криеше тајните на една изгубена цивилизација! Откријте ја шокантната ДНК анализа која го потресе светот и ја откри зачудувачката вистина за човештвото. Подгответе се за патување низ времето и мистериите на древните Инки, откриени благодарение на едно замрзнато момче!
Беше вторник, 8 јануари 1985 година, кога петмина планинари од Мендоза се обидуваа да го освојат врвот на планината Аконкагва во Аргентина. Не знаеја дека она што ќе го пронајдат на 5.300 метри надморска височина ќе биде позначајно од нивната првична цел. Имено, овие момци пронајдоа мумифицирано тело на седумгодишно момче од времето на древните Инки, кое, како што подоцна ќе се утврди, било жртвувано од овој древен народ кој го населувал споменатото подрачје околу 1500 година.
Беше очигледно дека телото под снегот се наоѓало многу долго време, па планинарите ги известија археолозите, кои внимателно го ископаа. Беше утврдено дека момчето, познато како “момчето од Аконкагва”, било дел од ритуалот на жртвување деца на древните Инки познат како капакоча пред 500 години и дека е природно мумифицирано поради студената и сува околина на планината. Инаку, како што сведочи историјата, децата и адолесцентите во времето на старите Инки биле водени на врвовите на високите планини и оставани да умрат во сурови услови, или биле убивани. Се верува дека момчето од Аконкагва било убиено со удар во главата.
Телото, инаку, беше исклучително зачувано и претставуваше ретка можност за проучување на древна ДНК, што може да ни пружи увид во генетското наследство на Јужноамериканците. Условите на планината помогнаа остатоците на детето да се зачуваат од брзо распаѓање. Комбинацијата на екстремна студенило и ниска влажност на воздухот ефикасно го “исуши” неговото тело, зачувувајќи ги ткивата и потенцијално ДНК, која би можела да даде информации за неговото потекло и генетската разновидност на народот Инка.
ДНК тестот покажа дека припаѓа на вид кој повеќе не постои на светот
Генетичарот Антонио Салас и неговиот тим од Универзитетот во Сантијаго де Компостела во Шпанија беа свесни колку се ретки вака зачувани остатоци, па во 2015 година ја декодираа ДНК на момчето и ја споредија со база на податоци од 28.000 геноми. Анализата на митохондријалната ДНК откри дека припаѓа на популација на автохтони Јужноамериканци, односно човечки вид кој е формиран пред 14.300 години и повеќе не постои на планетата.
Примерокот на генетски варијации на момчето го смести во популација наречена C1b, која е вообичаена линија во Мезоамерика и Андите, датирајќи сè до најраните палеоиндијански населби пред повеќе од 18.000 години. Меѓутоа, C1b е многу разновидна – како што членовите се ширеле низ Централна и Јужна Америка, помали групи станале изолирани една од друга и почнале да развиваат свои специфични генетски варијации. Како резултат на тоа, C1b содржи многу генетски различни подгрупи. Геномот на момчето од Аконкагва не се вклопувал во ниту една од нив. Наместо тоа, припаѓал на популација на автохтони Јужноамериканци која никогаш претходно не била идентификувана, пишува “Science.org“.
Кога Салас ги прегледал генетските бази на податоци, и древни и современи, пронашол уште само четири индивидуи кои се чини дека припаѓаат на C1bi. Тројца се современи луѓе од Перу и Боливија, додека другиот примерок потекнува од индивидуа од древното Вари царство, кое цветало од 600 до 1000 година од новата ера и ѝ претходело на цивилизацијата на Инките во Перу.
La maldición sobre el niño en el Aconcagua: Estaba de viaje en Mendoza me contaron una historia que es creer o reventar Y YO ELIJO CREER.
Todo comienza en el verano de 1985, cuando cinco excursionistas mendocinos hicieron un descubrimiento único. Lo que les llamo la atención+ pic.twitter.com/0Tibyi0sjj— juli🔮 (@cronopiatw) August 19, 2024
Момчето чувано во научен центар, па вратено на планина
Од моментот на откривањето, момчето од Аконкагва е чувано во Научно-технолошкиот центар (CCT) и не е изложено на јавноста, за разлика од предметите кои се пронајдени заедно со него. Инаку, тој во моментот на ископувањето на себе имал “унцу”, традиционална туника или кошула без ракави направена од волна, а на нозете носел сандали исто така изработени од волна.
Властите на аргентинската провинција Мендоза во 2022 година најавија дека мумифицираните остатоци на седумгодишното момче Инка ќе бидат вратени на местото каде што се пронајдени пред 39 години.
Археологот Виктор Дуран рече и дека “идејата отсекогаш била остатоците да се вратат на своето место”.
