Како се пораѓале жените во турските хареми: Тајни, обичаи и строга етикета

Раѓањето во османлиските хареми било настан од огромно значење, како за семејството на султанот, така и за империјата. Секое дете, особено машко, означувало потенцијална стабилност и продолжување на династијата. Но, процесот на породување бил обвиен со ритуали и строги правила кои го одразувале значењето и мистиката на животот во харемот.

1. ПОДГОТОВКИ ЗА БРЕМЕНОСТ И ПОРОДУВАЊЕ

• Плодноста како императив: Жените во харемот од рана возраст биле подготвувани за улогата на мајки. Ако не можеле да зачнат, ризикувале да бидат протерани или заменети.
• Народни лекови: Конкубините користеле завои од црна смола, пиеле посебни напитоци и посетувале свети места за да ја зголемат плодноста. Избегнувале солена и кисела храна, верувајќи дека тоа ја намалува шансата за зачнување.
• Поголема грижа за бремените: Бремените жени добивале повеќе привилегии – им било дозволено да јадат што сакаат, а плодот бил сметан за благослов.

2. РАНГ НА МАЈКИТЕ ВО ХАРЕМОТ

• Девојче или момче: Ако жената родела девојче, добивала подобри соби и висока стипендија, но останувала со надеж за раѓање на син. Раждањето на момче, пак, носело титулата Хасеки (омилена жена) и можност нејзиниот син да стане престолонаследник.
• Опсервација на телото: Формата на стомакот и убавината на бремената жена биле толкувани како знаци за полот на детето.

3. ПОРОДУВАЊЕТО – СТРОГИ ПРАВИЛА И ТРАДИЦИИ

• Ритуална подготвеност: Акушерките, познати како ебе кадин, играле клучна улога. Тие редовно ја посетувале трудницата и биле задолжени за нејзиното здравје.
• Строга приватност: Докторите, ако биле мажи, не смееле да ја видат жената. Тие давале совети зад завеса, додека акушерките раководеле со процесот.
• Вертикална положба: Жените се пораѓале на специјални столчиња, во вертикална положба, што се сметало за природно.

4. РИТУАЛИ ПО ПОРОДУВАЊЕТО

• Чистење на новороденчето: Бебето се мело со солена вода за да се спречи осип и да се заштити од зли духови.
• Името на детето: Таткото (султанот) давал име преку молитва.
• Постпородилна грижа: Мајката не смеела да биде оставена сама седум дена, а во собата постојано горело светло и се чувале свети предмети, како Куранот.

5. ПРОСЛАВИ И ПОДАРОЦИ

• Славење на раѓањето: Ако се родело момче, се организирале гозби, паради и милостина за сиромашните. Девојчињата добивале помалку гламурозни, но сепак значајни прослави.
• Симболика: Гостите добивале шербет – сладок напиток за момчиња, а црвена крпа го означувала раѓањето на девојче.

6. РАЗЛИКА ВО ЖИВОТОТ НА ДЕВОЈЧИЊАТА И МОМЧИЊАТА

• Принцови: Момчињата биле подготвувани за улогата на лидери и можни престолонаследници.
• Принцези: Девојчињата биле сметани за важен политички капитал, бидејќи преку нив можеле да се склучуваат бракови за политички сојузи.

Животот во османлиските хареми бил обвиен со мистицизам, но истовремено строго регулиран. Секоја жена се стремела да стане мајка на престолонаследник, а самиот процес на породување бил исполнет со церемонии и правила што ја истакнувале важноста на оваа улога. Овие обичаи го отсликуваат значењето на мајчинството во една од најмоќните империи во историјата.