Комшија, разбираме сите дека сте заљубени и активни. Ама секоја вечер цела зграда ечи од вас…

Перо и Стојна се венчале и се вселиле во нов стан.

Како сите млади уживале во првите месеци од бракот. Секоја вечер низ зградата се слушале врисоците на задоволството на Стојна.

Едно утро комшијата го застанува Перо и му вика:

-Комшија, разбираме сите дека сте заљубени и активни. Ама секоја вечер цела зграда ечи од вас и сите ве слушаат. Дај малку Стојна помалку нека вика.

– Е како бе комшија? Што да ѝ направам за да не вика? – Прашал Перо.

-Па стави и крпа. Или затни и ја со рака устата.

Вечерта Перо ѝ ставил крпа в уста на Стојна и почнале да сси бркаат работа. По некое време, Перо викнал:

-Комшијаааа добро ли е вакааа?!

-Доброооо е Пероо! Добро!

Следната вечер пак исто. Бркаат работа со Стојна, таа со крпата в уста. Перо пак му довикнал на комшијата:

-Комшијаааа! Океј ли е сега пак!?

– Да-да, Перо! Океј е!

Третата вечер, пак исто.

-Комшооо! Вака добро ли еее?

Штама. Не враќа комшијата. Перо пак вика:

-Комшија, кажувај, добро ли е!?

Комшијата одеднаш:

-Перооооо! Вади ѝ ја крпата на Стојна од устаааа! Цела зграда мисли од некни дека мене ме работиш!