Конечно откриена тајната за градењето на Стоунхенџ?

Монументалниот обид за обединување на Британија можеби бил политички потег – но на крајот, целосно неуспешен.

Истражувачите можеби конечно ја разоткрија мистеријата на Алтарниот камен на Стоунхенџ, што фрла ново светло врз целта на овој древен мегалитски споменик. Според нив, Стоунхенџ бил изграден во обид да се зачува идентитетот на неолитска Британија за време на период на интензивна миграција од Европа. Со користење на џиновски камења транспортирани од стотици километри далеку, неговите градители сакале да ја обединат нацијата. Но, оваа амбициозна мисија завршила неуспешно, бидејќи домородното население на островот било заменето со новопристигнатите.

Нови сознанија за потеклото на камењата

Истражувањето открива дека шесттонскиот Алтарен камен потекнува од северна Шкотска, дури 700 километри од локацијата на Стоунхенџ во Солсбери, јужна Англија. Ова е дополнување на веќе познатите податоци дека „сини камења“ на Стоунхенџ доаѓаат од Пресели Хилс во Велс, околу 225 километри далеку, додека големите сарсен камења се добиени од само 24 километри северно од локацијата.

„Фактот што сите камења се донесени од далечни региони, што го прави овој круг единствен меѓу повеќе од 900 слични во Британија, укажува дека Стоунхенџ можеби имал политичка, покрај религиозната цел,“ објаснува професорот Мајк Паркер Пирсон.

Политика на обединување или културна револуција?

Истражувачите сугерираат дека монументот е обид за обединување на различни заедници низ Британија. Притоа, Алтарниот камен можеби бил подарок од неолитските жители на северна Шкотска, симболизирајќи соработка и врска меѓу далечните заедници.

Архитектонските сличности меѓу неолитските населби кај Стоунхенџ и оние во Оркни (северна Шкотска) дополнително ја зајакнуваат оваа теорија. На пример, ориентацијата на Алтарниот камен е идентична со блоковите во кружните монументи на Шкотска.

Обид кој не успеал

Стоунхенџ се градел во време на значителни демографски промени, кога имигранти со степско потекло пристигнувале од Европа и ја менувале генетската и културната структура на Британија. Истражувачите веруваат дека интеграцијата на Алтарниот камен во споменикот била реакција на кризата на легитимност предизвикана од оваа промена.

Сепак, домородното население на Британија било целосно заменето до завршувањето на Стоунхенџ. Истражувачите заклучуваат дека, како обид за обединување, Стоунхенџ бил „на крајот целосно неуспешен.“

Дали овој монумент сè уште е сведоштво за изгубените соништа на древните Британци? Или за нивната непоколеблива амбиција да обединат народи, без оглед на шансите?