Перо: Трајчо, ќе праиме по една рачија?

Во Кавадарци навечер излегуваат Перо и Трајчо. Седнуваат во центар на клупа.

– Перо: Трајчо, ќе праиме по една рачија?

– Трајчо: Важи да праиме. Колку пари имаш?

– 60 денари

– А јас 30 денари

– Де бе Перо, што че праиме со 90 денари!

– Текна ми Трајчо. Де оди вов месарата и купи една Крањска кобаса.

– Е шо бе, мезе без рачија!

– Не Трајчо, ја ќе ја ставам во шлицот, ќе седнеме вов кафана, че испиеме по 4-5 рачии, ја че извада кобасата, ти на колена, ќе лапнеш кобасата и ќе не напудат.

РЕЧЕНО-НАПРАВЕНО. ВЛЕГЛЕ ВО ПРВАТА КАФАНА, после 5 ракии Трајчо чучнал. Кога видел газдата:

– Марш надвор манијаци едни, да не ве видам. Не треба ни да плаќате, во кафана да не ми влегувате !@$$!

– Е Трајчо, гледаш, воа работе. Ај да одиме во друга.

ОTИШЛЕ ВО ДРУГА, ТРЕТА, ЧЕТВРТА, ПЕТТА КАФАНА И СЕГДЕ ИСТО. Излегуваат од петтата:

– Трајчо, че праиме оште една кафана или ќе одиме дома?

– Перо, може оште една. Ама да се смениме. Колениците ме заболеа од чучење.

– Не бива Трајчо…

– Е зашто не бива бе?

– Абе Трајчо, ЈА ИЗГУБЕВ КОБАСАТА УШТЕ ПО ПРВАТА КАФАНА