„Сите те сакаа тебе златно дете“: Струмица се прости од тапанарот на ДНК

Тага и Спомени во Училиштето

Секој агол од музичкото училиште во Струмица е обвиткан во тага и спомени. Поранешните ученици, колегите и пријателите на Џоко Ѓоргиев, легендарниот тапанар на групата ДНК, се збогуваат со својот „златно дете“. Неговата ненадејна загуба во трагичен пожар остави празнина што никогаш нема да биде пополнета.

Комеморативна Средба за Легендарниот Тапанар

Вчера, во срцето на Основното музичко училиште во Струмица, се одржа комеморативна средба. Таа беше посветена на Џоко Ѓоргиев. Тој не беше само ритам на познатата македонска група ДНК. Тој беше и посветен наставник. Со својата енергија и љубов ги инспирираше младите музички таленти. Неговата прерана смрт во пожарот кој го зафати Кочани остави неутешна болка кај сите што го познаваа.

Почит од Колегите и Пријателите

Со длабоко почитување и нескриена тага, неговите блиски колеги и многубројни пријатели му оддадоа почит. Тие застанаа во едноминутно молчење. Овој момент ја симболизираше големината на загубата и неизмерната почит кон неговото дело и личност.

Сеќавања на Директорката Клара Патарова

Директорката на музичкото училиште во Струмица, Клара Патарова, зборуваше со емотивен глас. Таа се присети на неговите утрински поздрави „Goоооod morning“. Според неа, тие секојдневно го будеа оптимизмот и радоста во нивните срца. Таа истакна дека неговиот однос кон сите бил проткаен со искрена почит и разбирање. Неговата способност да сподели ведрина и интересни случувања од градот секогаш го правела присуството во негово друштво посебно.

„Не ретко, и повеќе од сто пати во текот на денот, ќе прашаше со грижа: ‘Треба ли нешто?’“, раскажа директорката Патарова. „А на нашите добронамерни совети да се одмори, тој со насмевка одговараше: ‘Не директорке, јас не знам да седам, дајте ми обврски’“, додаде таа. Таа исто така спомена дека секој агол од училишната зграда потсетува на неговата неуморна енергија и позитивен дух.

Со тешки зборови и видлива емоција, таа констатираше дека реалноста на неговата загуба е сурова. Таа додаде дека е тешко да се прифати од сите нив.

„Уверена сум дека и надвор од овие училишни простории има стотици, можеби и илјадници луѓе кои го делат истото чувство на загуба“, рече Петрова со треперлив глас. „Како да изгубиле дел од себе, некој многу близок. Бидејќи кој можеше да остане рамнодушен кон тебе, наше златно дете? А ете, дури и во овој тажен миг, ти успеваш да нѐ сплотиш сите нас“, заклучи таа.

Порака од Училиштето за Неговата Страст

Претходно, од музичкото училиште беше објавено дека тапаните беа неговиот живот. Тие беа неговата страст и начин на изразување. Тој трагично го загуби животот во огнената стихија. Тоа се случи додека ја ширеше својата неисцрпна енергија, неспоредлив талент и безгранична љубов кон музиката. Тој беше заедно со своите верни тапани.

Збогување од Колегите и Учениците

„Наш сакан и мил колега, веќе ни недостасуваш неизмерно“, беше напишано во емотивната порака од средното училиште. „Не само на нас, твоите колеги, туку и на учениците кои те обожаваа со целото свое срце. Секој нареден ден без тебе ќе биде болно празен и тажен. Ти праќаме длабоки и болни воздишки.“