Смртта брка пензионер. Бега пензионерот од смртта од влез во влез…

Смртта брка пензионер. Бега пензионерот од смртта од влез во влез. Таман влегува во еден влез, се врти, а смртта му се смее во лицето.

Бега пензионерот, целиот задишан и црвен, и догледува градинка. Влегува тој во градинката, таман било време за ручек. Се вметнува некако меѓу децата. Ете ја смртта се појавува на вратата и го прашува:

– Што правиш?

– Луцам – одговара пензионерот.

– Луцај, луцај па да одиме па-па!