Тројца пензионери, Петре, Трајко и Стојан, седат на клупа во паркот и разговараат за своите пензии.
Петре вели:
– Јас секој месец ја трошам пензијата на лекови и на внуците. Останува само малку за кафе со пријателите.
Трајко одговара:
– А, јас? Штом ја земам пензијата, половината оди за стари долгови, а другата половина за нови долгови!
Стојан пак насмеан вели:
– Е, јас сум најпаметен! Јас ја користам пензијата така што прво си купувам чоколадо. После, што остане – половината одат за лекови, а другата половина на бинго. Секако, секој месец планирам и една прошетка до казино. Ако остане нешто, тоа си е за кафе!
Тогаш, Трајко вели:
– А што правиш ако не остане ништо?
Стојан му одговара:
– О, за тоа не се грижам. Седам на оваа клупа, гледам во езерото и мислам како уште еднаш го излажав системот!”