„ЈАС СУМ ВЕТЕРИНАР И ВЕ МОЛАМ – НЕ КУПУВАЈТЕ ЗАЈАК ЗА ВЕЛИГДЕН!“ – Апел што МОРА да го прочитате!

Секоја година по Велигден се случува тажен феномен. Многу питоми зајачиња, купени како подарок, завршуваат напуштени. Тие не се играчки, туку живи суштества. Нивното исфрлање на улица е често смртна пресуда.

Ејми Вотсон, ветеринарка од Масачусетс, упати јавен апел. Таа ги моли луѓето да не купуваат зајаци како велигденски подароци. Велигден оваа година (20 Април) се слави заедно. Да се надеваме дека празникот нема да значи масовно напуштање зајаци. Еве зошто луѓето најчесто ги напуштаат:

„Го добив зајакот за детето“

А детето изгубило интерес? Ова е честа причина. Луѓето често купуваат зајаци за мали деца. Но, тоа е сосема погрешно! Зајаците не сакаат да ги бркаат. Не сакаат ниту да ги креваат и носат наоколу. Тие не се кутриња.

Зајаците се плен и се чувствуваат загрозено кога ги држите. Често клоцаат и гребат за да избегаат. Дури и питом зајак ретко ужива во држење. Кога детето ќе сфати дека зајакот не е жива плишана играчка, губи интерес. Зајачето често завршува напуштено. Затоа, зајаци не се препорачуваат за деца под 12 години.

„Зајаците бараат многу“

Луѓето мислат дека зајаците не бараат многу грижа. Но, тоа апсолутно не е точно. Ним им треба сено и свеж лиснат зеленчук секој ден. Секогаш мора да имаат и свежа вода.

Потребно им е и време надвор од кафезот секој ден. Мора да трчаат, играат и да бидат стимулирани. Тие се интелигентни животни. Правилната грижа за зајак чини и пари.

„Мојот зајак не ме сака“

Многу луѓе очекуваат зајакот да се однесува како мачка или куче. Но, мачките и кучињата се предатори, а зајаците се плен. Нивното однесување е сосема поинакво. Потребно е време и труд за да се поврзете со зајак.

Зајакот мора да научи да ви верува. Да сфати дека нема да му наштетите. Некои луѓе не сакаат да вложат таков напор. Сакаат моментално задоволство, а со зајаците тоа не оди така. Проблемот е уште поголем ако го чувате во мал кафез 23 часа дневно.

„Мојот зајак уништува“

Зајаците грицкаат и џвакаат. Тоа не е лошо однесување, туку природна потреба. Нивните заби постојано растат и мора да ги трошат. Затоа, домот мора да биде „зајако-безбеден“.

Треба да ги заштитите електричните кабли. Да обезбедите многу играчки за грицкање. Мора да тргнете сè што ви е важно – чевли, полначи, хартии… Грицкањето не може да се искорени.

Суштината е: зајакот никогаш не е виновен. Никогаш! Кога луѓето би истражиле пред да земат зајак, би имало помалку напуштени животни. Ако не сте спремни за обврска од десет години, не земајте зајак. Ако не сте спремни да вложите време и труд, не земајте зајак. Ако го земате за мало дете, не земајте зајак. Ако очекувате мачка или куче, **НЕ ЗЕМАЈТЕ ЗАЈАК!** Направете го тоа само ако сте истражиле, го разбирате нивното однесување и сте спремни да го сакате до крајот на животот.