20 Луѓе кои си ја паметат својата прва работа со носталгија

Првата работа е важен настан во животот на една личност и се памети многу години. Таа им даде на хероите од нашата нова колекција не само работно искуство, туку и живописни впечатоци, споредливи со вкусот на сладоледот во детството. Ние од Навалица им посакуваме на овие луѓе високи плати и добри газди се додека не се пензионираат.

„Татко ми на неговиот прв ден како практикант во хидроцентрала. Тој беше ужасно исплашен затоа што лажеше во својата биографија за да ја добие работата “.

„Најдов работа во ресторан. Сите дома се горди на мојата иницијатива и мило ми е што станав уште еден работник во семејството“.

Целта да се импресионира работодавачот е постигната

„Прв работен ден. Посакај ми среќа”

„Имам 19 години, работам како електричар три недели. Малку по малку почнувам да истражувам во суштината на работата“.

„1989 година! Јас сè уште ја чувам значката со моето име “

„Само што ја добив мојата прва работа како техничар во авто плац“

„Мојот пријател ја доби работата од соништата. Толку е убаво да се види како поминува низ вратата со насмевка на лицето дури и по долга смена “.

Тој е техничар во работилница за класична реставрација на автомобили.

„Денешниот поглед од мојата канцеларија“

„Работев во продажба на автомобили како хрчак што танцуваше“

„Дедо ми ја започна својата кариера во Истман Кодак и беше верен обожавател на нивните фотоапарати. Тој не напушти неодамна и овие ги најдов вчера “.

„Дебито во кариерата на татко ми. Чувар на замокот! (1980-тите) “

„Првата работа ми беше во продавница за миленичиња. Имав нов пријател секоја недела. Ова е Банана “.

„Измив патeка од тулi во близина на куќата на тетка ми, добар експеримент. Патката не е допрена веќе 30 години “.

„На првата слика е прикажан татко ми пред 30 години на неговата прва работа како електричар. На втората слика сум со него. Работиме во негова компанија “.

Бонус: приказни за незаборавни откритија на почетокот на кариерата

Мојата прва работа беше во фабрика за куфери. Направивме ефтини куфери. Јас работев на околу еден метар од мојот колега и бидејќи работата беше монотона, многу разговаравме. После 3 месеци сфативме дека не сме само колеги, туку и братучеди! Тој е роднина на мајка ми.

На 19 години работев како келнер во ресторан каде што готвач е Италијанецот Масимо. Бев изненаден што пастата се покажа дека се макарони. Готвачот беше огорчен и ми послужи паста со туна за ручек. Откако малку соџвакав, реков: „Масимо, макароните се живи, свари ги малку“. Звукот на фрлање на тенџере и пцуење на италијански јазик се слушаше и во ходникот и веројатно надвор од ресторанот. Па, тогаш не знаев што е тоа „ал денте“! Масимо започна да зборува со мене една недела подоцна.

Имав 11 години кога започнав да доставувам весници. Еднаш, моето семејство и јас отидовме на одмор и платив пријател да ме замени. Тогаш ми стана јасно дека можам да платам процент од туѓата работа и да ја задржам разликата за себе. Наскоро имав 4 рути и еден куп деца кои работеа за мене. Еве една рана лекција за управување со човечки ресурси.

Што вие се сеќавате од вашата прва работа?