Ги затвораме очите пред доброто: Поучна приказна за човечката душа

Прашањето „зошто доброто често наидува на зло?“ е старо колку и самото човештво. Оваа мудра приказна ни дава длабок увид во одговорот.

Тешката исповед на девојката: Една млада жена во солзи побарала совет од стар мудрец.

• „Секогаш се трудам да им помагам на луѓето. Им го отворам срцето, ги пуштам во мојата душа. Никогаш не барам ништо за возврат. Но, тие ме навредуваат, ми се смеат и ме повредуваат. Што да направам?“

Советот на мудрецот: Мудрецот ја сослушал и ѝ рекол:

• „Соблечи се и шетај по улицата потполно гола.“

Девојката била шокирана:

• „Како може тоа да биде решение? Сите ќе ме осудуваат!“

Мудрецот одговорил:

• „Срам ти е да се покажеш гола, но не ти е срам да ја отвораш душата пред сите, да ја оставиш незаштитена. Твојата чиста душа е како огледало – луѓето во неа ги гледаат сопствените грди одрази. Тоа ги плаши, затоа те осудуваат.“

Мудрецот ја одвел девојката во својата градина и ѝ покажал прекрасен цвет.

• „Овој цвет го негувам со години, но никогаш не сум видел како пупката се отвора. Цветовите полека го отвораат срцето само за сонцето, за доброто што ги храни. Ти исто така отвори ја својата душа само за оние што ќе ја ценат твојата убавина. Тргни се од оние што ќе ги кинат твоите ливчиња и ќе те газат.“

Поука: Твојата добрина и чистота се дар, но не секој ќе го разбере тоа. Биди внимателен кон кого ја отвараш својата душа. Сочувај ја за оние кои ќе ја ценат, исто како што цветот го чува својот мирис за оние што ќе уживаат во него.