На 1 ноември, православните христијани го одбележуваат споменот на Св. Прохор Пчински, светителот кој е познат по своите подвизи, силната вера и чудотворните мошти. Свети Прохор се подвизуваше на брегот на реката Пчиња, каде со години живееше во молитва и пост. Се верува дека преку својот живот исполнет со верност кон Божјите заповеди, стекнал дар на прозорливост и чудотворство.
Св. Прохор, воден од Господовиот глас, пристигнал во Козјак, каде што се населил во една мала пештера. Во оваа осаменост поминал триесет години, посветен на молитва и угодување на Бога. Легендата вели дека, кога веќе бил во длабока старост, се појавил во сон на византискиот цар Диоген и му го открил своето место на подвизување. Царот, под силно впечатление, подигнал храм во Нагоричани и во молитва замолил да му бидат откриени моштите на светителот.
Моштите на Св. Прохор биле пронајдени благодарение на бел орел кој го покажал местото на пештерата во Козјак, каде тие се наоѓале. Царот и неговите придружници ги зеле моштите и ги пренеле до новоизградениот храм. Но, легендата кажува дека светите мошти трипати се вратиле назад во пештерата, покажувајќи дека ова е местото каде сакале да останат. Затоа, крај реката Пчиња, била подигната црква каде што моштите на Св. Прохор и денес почиваат, станувајќи извор на свето и исцелително миро за сите кои со вера го посетуваат светилиштето.
Овој ден е од големо значење за верниците, кои се сеќаваат на жртвите и подвизите на светителот, но и на чудесната моќ на неговите мошти кои, според преданијата, имаат исцелителни својства за сите со искрена вера и побожност.