Сеќавање на легендата на македонската кинематографија – Бранко Гапо

Денес, на 18 ноември, одбележуваме годишнина од смртта на еден од најзначајните македонски режисери, Бранко Гапо, кој почина на овој ден во 2008 година. Роден во Тетово на 5 ноември 1931 година, Гапо оставил длабока трага во македонската кинематографија со своето богато творештво, кое опфаќа над 40 документарни и седум играни филмови.

Неговата љубов кон филмот започнала уште во училишните денови, а професионалната кариера ја започнал во почетокот на 1950-тите години, работејќи за „Вардар филм“. Првиот документарен филм, „Мугри во полињата“, го реализирал во 1953 година, а неговата уметничка чувствителност се истакнала со „Птиците доаѓаат“ (1956), еден од неговите најпознати документарци.

Гапо работел и како асистент на познати режисери како Франце Штиглиц и Абел Ганс. Студиските престои во Париз од 1961 до 1964 година биле клучни за неговиот професионален развој. Во неговиот опус се истакнуваат документарците „Граница“ (1962), „Проштевања“ (1963) и „Амен Сиам бут Рома“ (1976).

Неговите играни филмови вклучуваат ремек-дела како „Денови на искушение“ (1965) и „Време без војна“ (1969), филмови кои освојувале награди на фестивали во Белград, Загреб, Авелино и Пула. Гапо е добитник на наградите „11 Октомври“ и „13 Ноември“ за својот придонес во филмската уметност, а во 1997 година ја доби и највисоката државна награда за животно дело.

Неговото наследство останува инспирација за идните генерации, не само во филмската уметност туку и во театарот и радиото.